tu jesteś:  Osadnicy Miejsca Cmentarze

Nieczynny cmentarz ewangelicko-augsburski

Żakowice

Cmentarz w Żakowicach założono prawdopodobnie w pierwszym dziesięcioleciu XIX wieku, wraz z założeniem wsi. Pierwotnie miał około 39 metrów długości i 36 szerokości. Dziś można go znaleźć na zachód od drogi biegnącej w stronę Brzezin, w niewielkim zagajniku za zabudowaniami. Nie prowadzi do niego żadna droga. Na jego terenie znajdziemy kilkanaście nagrobków o zróżnicowanej formie: od najprostszych, niskich ram grobowych, metalowych krzyży i mogił ziemnych aż po dużych rozmiarów pomniki z lastryko. Zachowało się również kilka betonowych słupków z ogrodzenia.

Szczególną uwagę zwraca wysoki betonowy grobowiec pokryty warstwą czerwonego lastryko. Pochodzi z lat międzywojennych. Oprócz nazwisk zmarłych i lat ich życia, wyczytamy na nim dość długie teksty epitafijne (jeden z nich głosi Weinet nicht an meinem Grabe, gönnet mir die ewige Ruh, denkt, was ich gelitten habe, eh ich schloss, co w najprostszym tłumaczeniu oznacza „Nie płacz przy moim grobie, pozwól na wieczny odpoczynek, pomyśl, co wycierpiałem, zanim się zamknę”). Niestety pomnik jest częściowo zdewastowany; trudno odgadnąć jak prezentował się pierwotnie.

Niegdyś na cmentarzu znajdował się zapewne inny okazały grobowiec – świadczy o tym rozkopana, zbudowana z cegieł krypta. Ciekawostką jest niski, skromny nagrobek z 1920 roku z ręcznie wypisanymi inskrypcjami. Na innym widać ślady po dwóch medalionach.

O pamięci miejscowych świadczą liczne znicze i sztuczne kwiaty. [2011]

Eduard Kneifel, Harry Richter, Ewangelicko-luterańska parafia Brzeziny koło Łodzi 1829–1945, Łódź 2010

Travelers' Map is loading...
If you see this after your page is loaded completely, leafletJS files are missing.
Zobacz inne Cmentarze
Tagi