Nieczynny cmentarz ewangelicko-augsburski
Andrzejów
Cmentarz w Andrzejowie (wieś znajduje się dziś w granicach Łodzi) znajduje się przy ulicy Rokicińskiej, na prywatnej posesji między ulicami Gwarną i Włodarską. Jego początki sięgają lat 20-tych XIX wieku; powstał na planie wydłużonego prostokąta i miał powierzchnię 0,7 ha. Wejście na nekropolię pierwotnie było ulokowane od strony wschodniej. Wiadomo, że w 1912 roku miejscowa wspólnota zakupiła sąsiadującą z cmentarzem działkę i podzieliła na dwie części: jedną przeznaczono pod budowę kościoła, a drugą pod nowe pochówki. Część nagrobków uległa zniszczeniu w trakcie działań wojennych w 1914 roku.
Obecnie większość terenu cmentarza porośnięta jest gęstymi krzakami i samosiejkami drzew, jedynie kilka nagrobków jest zadbanych i uporządkowanych (należą do rodziny mieszkańców posesji). Dominują pomniki z lat powojennych, zbudowane z lastryko. Wśród gęstej zieleni można dostrzec jeszcze co najmniej kilka starszych piaskowcowych nagrobków lub ich fragmentów: najciekawsze z nich mają formę ściętego pnia dębu lub krzyża oplecionego pnączami winorośli. Według wspomnień mieszkańców, największych zniszczeń dokonano na cmentarzu w latach 80-tych XX wieku; większość kamieni została wywieziona i powtórnie wykorzystana do budowy nowych pomników. [2018]
K. Badziak, K. Chylak, M. Łapa, Łódź wielowyznaniowa. Dzieje wspólnot religijnych do 1914 roku, Łódź 2014
If you see this after your page is loaded completely, leafletJS files are missing.