Nieistniejący kościół ewangelicko-augsburski

Ruda Bugaj

Kapliczka po kościele w Rudzie Bugaj

Nieistniejący krzyż upamiętniający kościół w Rudzie Bugaj. Fotografia pochodzi z broszury Artura Schmidta Jubilaumsschrift anlasslich der Jahrhundertfeier der ev-luth Kirche zu Alexandrow 1828–1829.

His­to­ria koś­cioła sięga początków XIX wieku i jest związana z orga­ni­za­cją pier­wszej w tych okoli­cach parafii ewangelicko-augsburskiej. Już w lat­ach 1798–99, wznie­siono w kolonii Ruda dom mod­l­itwy. W 1801 roku założono w Brużycy Wielkiej parafię ewangelicko-augsburską oraz sprowad­zono stałego pas­tora, Friedricha Georga Tuve. Ener­giczny duchowny szy­bko rozpoczął stara­nia o budowę świą­tyni i już w 1803 roku uzyskał na to zgodę wśród swoich parafian. Jednak niespoko­jne czasy wojen napoleońs­kich utrud­ni­ały real­iza­cję tego przed­sięwz­ię­cia. Pier­wsze nabożeństwa w koś­ciółku zaczęto odpraw­iać w 1809 roku, a uroczys­tego wyświęce­nia doko­nano dopiero 17 sierp­nia 1817 roku. Koś­ciół miał prostą kon­strukcję; był to skromny, drew­ni­any budynek z dwus­pad­owym dachem. Wiadomo, że miał bardzo dobre wyposaże­nie – zarówno zna­j­du­jące się w nim dzwony, jak i organy były wysok­iej jakości.

Koś­ciół w Rudzie sto­sunkowo krótko służył ewan­ge­likom z Brużycy i okolic. Około 1816 roku, właś­ci­ciel dóbr bruży­c­kich Rafał Bratoszewski, założył w połud­niowej części swoich włości osadę fab­ryczną, nazwaną później Alek­sandrowem. Osada dosć szy­bko zalud­niła się przy­byszami z zachodu, w więk­szości Niem­cami wyz­na­nia ewan­gelick­iego. Nowi mieszkańcy Alek­sandrowa początkowo korzys­tali z koś­cioła w Rudzie, jed­nak wraz z ciągłym wzrostem ich liczby, budynek okazał się niewystar­cza­jący. Rozwój nowopow­stałego miasteczka wymusił reor­ga­ni­za­cję bruży­ck­iej parafii ewan­gelick­iej, co stało się w 1827 roku. Wkrótce po zatwierdze­niu nowych granic parafii oraz prze­niesie­niu jej siedz­iby do Alek­sandrowa, rozpoczęto budowę nowej, murowanej świą­tyni. Dzięki wspar­ciu parafian i dziedz­ica Bratoszewskiego budowa szła sprawnie, a uroczyste wyświęce­nie miało miejsce już na Boże Nar­o­dze­nie 1828 roku. Z koś­ciółka w Rudzie korzys­tano coraz rzadziej, w końcu przes­tano go użytkować, a w 1843 roku sprzedano i prze­nie­siono do Łęczycy.

Jeszcze w lat­ach między­wo­jen­nych, w miejscu w którym stał koś­ciół, można było zobaczyć pamiątkowy krzyż postaw­iony przez alek­sandrows­kich parafian. Dziś nie ma już po nim żad­nego śladu; wiemy jak wyglą­dał dzięki przed­wo­jen­nej fotografii zamieszc­zonej w jubileuszowej broszurze wydanej z okazji 100-lecia ist­nienia alek­sandrowskiej parafii. [2013]

Krzysztof Paweł Woź­niak, Niemiecka społeczność Alek­sandrowa do 1918 r. [w:] Alek­san­drów wczo­raj i dziś. Rocznik XXV, Alek­san­drów Łódzki 2007

Travelers' Map is loading...
If you see this after your page is loaded completely, leafletJS files are missing.
Zobacz inne Kościoły
Tagi