Ruiny kościoła ewangelicko-augsburskiego

Bogusławów

Ruiny kościoła ewangelickiego w Bogusławowie

Kościół w Bogusławowie w 2013 roku. Ostatnie zdjęcie pochodzi ze strony www.radomsko.de (stan na 1989 rok)

Kościół ewangelicki w Bogusławowie znajduje się wśród pól, kilkadziesiąt metrów od polnej drogi biegnącej przez wieś. Jego zachodnia ściana przylega do niewielkiego zagajnika, kilka drzew zastawia też jego front i ścianę wschodnią. Już z daleka widać, że świątynia jest w stanie ruiny: jej mury są popękane, dach dziurawy i częściowo zawalony, a otwory okienne pozbawione szyb. W zdewastowanych wnętrzach znaleźć można jeszcze resztki ołtarza i drewnianą spowiednicę.

Kościół wzniesiono w 1928 roku. Budynek zbudowany został na planie prostokąta z czworokątnie zamkniętym prezbiterium i przylegającym od frontu przedsionkiem. Pięciospadowy dach wieńczyła niegdyś drewniana, prostokątna sygnaturka nakryta spiczastym hełmem. Po obu stronach budynku znajduje się rząd czterech, półkoliście zwieńczonych okien; dwa mniejsze okna umieszczono też w bocznych ścianach przedsionka. Wnętrze kościoła jest proste, jednonawowe, płaski sufit wspierają cztery drewniane filary. Na skromny, wąski chór prowadzą drewniane schody. Szczególną uwagę zwracają zachowane do dziś drzwi, ozdobione płaskimi wizerunkami krzyża i kielicha.

Kościół ewangelicki w Bogusławowie w okresie międzywojennym
Kościół w Bogusławowie w okresie międzywojennym. Źródło: radomsko.de

Ewangelicy przybywali na teren Bogusławowa już w I połowie XIX wieku. Inicjatorem akcji osadniczej był Feliks Kowalski, właściciel ziemski z pobliskiego Myśliwczowa. Wieś wzięła ponoć swą nazwę od imienia pracującego dla Kowalskiego geometry, bliżej nieznanego Bogusława. 12 października 1812 roku podpisano kontrakt z pierwszym osadnikiem, Gottfriedem Arendtem. Większość pierwszych przybyszy pochodziła z miejscowości Rehfeld (dzisiejsze Lesiopole w okolicach Łęk Szlacheckich).

Aż do II wojny światowej Bogusławów był zamieszkiwany głównie przez Niemców. W połowie 1944 roku, w obawie przed atakami partyzantów władze okupacyjne ewakuowały mieszkańców wsi w bliskie okolice Radomska – do Dmenina, Dziepółci, Teodorowa i Zapolic. Do Bogusławowa z kolei zaczęto przesiedlać Polaków. Po II wojnie światowej kościółek przejęła parafia rzymskokatolicka. Z biegiem lat wieś zaczęła pustoszeć. Około 2010 roku miejscowość zamieszkiwały już tylko dwie osoby. Znacznie wcześniej zaprzestano użytkowania kościółka, pozostawiając go własnemu losowi. Na wyludnionej wsi jego ruiny nikomu nie przeszkadzają – i chyba tylko temu zawdzięcza swoje trwanie. [2018]

Strona internetowa Gminy Wielgomłyny, Z wizytą w rodzinnych stronach (dostęp: 10 stycznia 2018)

Tomasz Michał Kolmasiak, Mój sąsiad Niemiec [w:] Ziemia Radomszczańska. Nasz Dom, nr 1/2009

Monika Cisowska, Wieś która umiera, https://www.youtube.com/watch?v=ErqBISv1cQk

Tomasz Michał Kolmasiak, Oświata na terenie gminy Wielgomłyny w okresie okupacji niemieckiej (1939–1945) w świetle dokomentów Związku Nauczycielstwa Polskiego [w:] Zeszyty Radomszczańskie, Tom VIII, Radomsko 2014

Travelers' Map is loading...
If you see this after your page is loaded completely, leafletJS files are missing.
Zobacz inne Kościoły
Tagi