Aleksander de Groffe

Aleksander de Groffe urodził się 8 marca 1771 roku na Śląsku, w miejscowości Freiburg (dzisiejsze Świebodzice). Był autorem i współautorem licznych projektów regulacyjnych i urbanistycznych miast. Zajmował się projektowaniem i pomiarami budowli oraz sporządzaniem wielkoskalowych map sytuacyjnych. Był jednym z najważniejszych urzędników w strukturach Królestwa Polskiego.

Karierę zawodową rozpoczął w 1794 roku, najpierw w Kamerze wrocławskiej, a od 1795 roku w Kamerze piotrkowskiej. W latach 1795–1801 pracował w Kaliszu, a od 1803 do 1807 roku  był adiunktem budowniczym Kamery płockiej. W okresie Księstwa Warszawskiego pracował dla rządu polskiego, aż do 1816 roku zajmując stanowisko budowniczego departamentu płockiego.

Szczytowy okres jego kariery przypada na czas konstytucyjnego Królestwa Polskiego. Najpierw rozpoczął pracę w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji. W latach 1817–1819 pełnił rolę inspektora generalnego dróg i spławów. 25 maja 1819 roku de Groffe został mianowany budowniczym generalnym Królestwa Polskiego, zajmując tym samym jedno z najważniejszych stanowisk w KRSWiP (przed Komisją stało zadanie odbudowy miast, regulacja i planowanie rozwoju przestrzennego). Z jego inicjatywy ustanowiono Komisję Miast, mającą nadzorować prace pomiarowe i kartograficzne. Pod jego nadzorem powstały instrukcje pomiarowe dla miast polskich. Tworzył, współtworzył i zatwierdzał mapy wielkoskalowe i rysunki architektoniczne.

Nie wiemy dokładnie kiedy Groffe zakończył pracę na stanowisku generalnego budowniczego w Królestwie Polskim. Wiadomo że nie nastąpiło to przed 1831 rokiem. Zmarł 15 lutego 1838 roku.